Santiago de Cuba

woensdag 6 maart;
Als we Santiago binnen rijden, zien we aan alles dat het een grote stad is; de tweede stad van Cuba. Santiago ligt ten zuid oosten van Cuba en wordt begrenst door de Sierra Maestra aan de ene kant en de zee aan de andere kant en het staat bekend om zijn jaarlijkse carnaval. Ten oosten van Santiago ligt het welbekende Guantánamo, dat beheerst wordt door Amerika. Voor de avonturiers onder ons: het heeft geen zin om daar naartoe te gaan. Dit gebied is afgesloten van de buitenwereld.
Santiago is een drukke stad. Het kostte ons veel moeite om via een wirwar van straatjes bij onze casa particulare te komen. Eenmaal aangekomen blijken we weer dicht bij het centrum te zitten. Jesús ontvangt ons met alle egards in goed Engels. We verkennen het centrum en belanden op de Kalverstraat van Santiago. Een wandelboulevard met veel luxe winkels (Giorgio S de equivalent van Giorgio A, telefoonshops, juweliers etc. Niet bepaald een armoedige uitstraling. Totdat je enkele straten verder komt, waar je weer de authentieke armtierig uitziende Cubaanse huizen vindt. De stad herbergt een aantal mooie parken waarvan Parque Céspedes de belangrijkste is. Hier staat ook de mooiste kathedraal van (zeggen de Cubanen) heel Cuba. Inderdaad, prachtig geschilderd bijgehouden aan de buitenkant en zeer bijzonder aan de binnenkant met hoge gewelfde plafonds. ’s Avonds is de hele kerk schitterend opgelicht, wat een prachtig schouwspel oplevert tegen een donkere hemel.
We gaan vroeg naar bed. We hebben een pittige reis achter de rug van ongeveer 6 uur, maar dan wel hobbel de bobbel.
We worden allebei al vroeg wakker, 5 uur, van het lawaai op straat. De vuilniswagen, trucks en schreeuwende mensen geeft ons chagrijn. Cubanen zijn een luidruchtig volkje. Soms lijkt het of ze constant ruzie hebben met elkaar omdat ze zo hardtalig zijn. We balen en geven aan Jesús aan dat we niet op zo’n beste plek zitten. We besluiten om maar 2 nachten hier te blijven, en dan maar bij onze laatste station wat langer te blijven om eens goed bij te rusten.
We duiken weer het stadscentrum in. Op de promenade spreekt een jonge Cubaan ons aan en vraagt of we Duitsers zijn. Ai, dat had ie nou net niet moeten uitspreken, wel mag hij dat denken natuurlijk. Hij hoorde ons praten en dat leek hem wel op Duits. We lopen wat met hem op en we vragen hem en passant of hij onze tourguide wil zijn voor vandaag. Hij heet Javier, is 21 jaar, een Usher look-a-like en studeert Engels. Dat lijkt hem wel leuk om te doen. Kan ie meteen zijn Engels in praktijk brengen. Zijn Engels is erg goed. Hij heeft zijn middelbare school gehaald en wil in de toekomst graag ingenieur worden. Javier brengt ons naar verschillende interessante plekken in het historisch centrum. Hij is een fervent fan van Fidel Castro en hij vindt dat een bezoek aan de Moncada kazerne (nu een Museo de la Revolución en school) niet mag ontbreken. Hier heeft Fidel, zijn broer Raúl en Che stevig gevochten en in zuid-oost Cuba hun eerste overwinning gevierd.
Onder een lunch met Javier vertelt hij hoe zijn leven eruit ziet. Hij mag van ons bestellen wat hij wil. Aarzelend kiest hij voor cordon blue; 10 koekies. Hiervoor moet zijn moeder een week werken ! Hij glimlacht van oor tot oor als hij zijn bord voorbij ziet komen met 3 op zijn Cubaans gedraaide cordon blues. Hij maakt allerlei foto’s en stuurt ze door naar zijn vriendin, die haar ogen niet kan geloven. Hij woont bij zijn moeder en zijn zus, die zwanger is. Ze hebben het zwaar. Zijn moeder heeft niet genoeg geld om altijd eten en b.v. tomaten te kopen. Hij draagt haar op handen. Daarom wil hij blijven studeren om later ingenieur te worden. Dan zal hij een inkomen krijgen in de hoogste sector in Cuba; 40 Koek per maand, oftewel 40 euri… Dit is het hoogste bedrag wat een Cubaan kan verdienen (o.a. de medici, ingenieurs etc.). Soldaten en politie verdienen ook veel, maar dat zijn geen mensen die gestudeerd hebben. Zij maken vaak misbruik van hun privileges en lopen de boel te besodemieteren en spelen de macho met hun uitdagende uniformen en hun dure zonnebrillen op. Ze vinden ook dat zij als eersten (gratis) mee mogen/moeten liften als ze aan de kant van de weg staan. Arrogantie ten top !!
Javier brengt ons naar een bekend jazz café en een Casa de la Trova. Bij de laatste speelt een geweldige band; 3 zangeressen met stemmen die zo bij de Ladies of Soul zouden kunnen inspringen, 2 gitaristen die elkaar afwisselen bij de solo en een altijd aanwezige bongo. Het is er druk en we slaan onze handen blauw. Een Cubaan ziet Hanny wiegend op haar stoeltje zitten en daagt haar uit voor een salsa. Yep, daar gaat ze weer. Respect, dat ze dat durft. Ik dus niet, laat dat duidelijk zijn, haha. Hij zwiert haar van links naar rechts en laat haar draaien op de juiste momenten. Ik zie de zangeressen naar elkaar instemmend kijken. Zo, weer wat punten gescoord voor Hup Holland ! Je moet weten dat een Cubaans salsa lied niet na 3 minuten ophoudt. Nee nee nee, die liedjes duren veel langer. Ik film Hanny en ik stop de opname al na 8 minuten. Zo lang ze het leuk vinden gaat de band gewoon door. Haha, er is niets mis aan de conditie van Hanny ! Rechts van ons zit een zgn. Kid Creool type jaloers te kijken naar de donkere Cubaan; ouwe vieze beige lange jas, hoge hoed, wandelstok en schoenen van Fred Astaire. Hij zou ook wel eens met Hanny willen…. Dan komt hij op ons af en laat een cd’tje zien van hem; Benny Billy ! Hij staat voor mijn neus en begint toch een party te zingen…wow. Alleen hij mist op 3 tanden na zijn bovengebit en zijn ondergebit is donkerbruin: iiieeekk. We belonen hem met een biertje en een foto met Hanny….no kiss.
Nadat we de kathedraal hebben bezocht, nemen we afscheid van Javier. Ik koop een kilo tomaten voor zijn moeder en geef hem een tip. Hoeft zijn moeder de eerste twee weken niet te werken. Javier wil graag naar Nederland komen om daar veel geld te verdienen, om een huis te kopen voor zijn moeder. Veel sparen dan, zegt Hanny. Dan is deze tip een eerste begin.
’s Avonds gaan we een hapje eten. Een visschotel voor 2; een grote witvis op een bedje van gamba’s, inktvistentakels, stukken kreeft in de schelp versierd met vers gesneden wortels, kool etc. Eet U Smakelijk en Muchas Gracias! Onder het genot van water, cola en piña colada; kosten 28 koekers = 28 euroos. Natuurlijk was alles teveel. We zitten op het balkon en we zien daar regelmatig een zwerfster langs lopen. Ja natuurlijk, Johanna en Ferdinand laten de schotel mooi inpakken en we geven het aan de zwerfster. Haar tanden zijn nog zwarter dan haar gezicht en ze wil me een kus geven, maar bedenkt zich. Ze kust de doggy bag 3 keer. Zouden de toeristen vaker moeten doen.
Dan toch even naar een casa de la musica. Het is er druk en de 14-koppige band speelt of hun leven ervan afhangt. We genieten van de dansende Cubanen. Geweldige danseressen.
Dit is by far de mooiste, gezelligste en leukste dag van onze hele Cuba trip. Nu al.