Las Vegas

Maandag 11 februari;

Na de ceremonie was er het diner met het bruidspaar. De openingsdans was met Julian's opa, daddy oom Ben. Erg emotioneel voor zowel Julian als voor haar opa. Daarna de couple's dance en een afval dans waarbij de couples die het langst getrouwd waren overbleven. Winnaar werd oom Ben en tte Mady, uiteraard, 60 jaar getrouwd. Hanny en ik haalden een goede derde plaats met bijna 34 trouwjaren. Niet zo moeilijk tussen al die Amerikanen, volgens mij goed voor méér dan 3 failures op de 4 huwelijken.
Bij het ontbijt de volgende dag hebben we de kado's gegeven. We hadden een koperen schaal opgemaakt met allerlei oer-Hollandse producten; kazen met bijbehorende kaasschaaf, hagelslag, speculaas, stroopwafels, Haagse hopjes, Zeeuwse babbelaars, bonbons, alles in blikjes met oer-Hollandse opdruk van molentjes, boertjes en boerinnetjes, handdoeken etc. Ze waren er goed mee in hun sas. Op de terugweg zullen we i.i.g. geen last hebben van overgewicht.
Voordat de dames gingen shoppen in San Diego, zijn we eerst in colonne naar daddy's home gegaan en toen naar Seaport Village. Hier een mooie wandeling langs de haven gemaakt, waar een enorm vliegdekschip in ruste ligt. Leroy is met baby cousin Julian en Justin en een paar vrienden naar een bierproeverij gegaan. Gezien zijn vrolijke staat, heeft Leroy het weer goed naar zijn zin gehad. Bij het diner in een chic restaurant, kwam hij nog even aangeschoven. Vreemd, ieder biertje staat toch gelijk aan een vette boterham ? Maar hij douwde de left-overs maar al te graag naar binnen.
De volgende dag, dinsdag 12 februari, zouden we vertrekken naar Las Vegas. Samen met Steve heb ik Lauren eerst, om 07.00 uur, naar de university gebracht. "Yes, you may do that, en (aangekomen bij school) NO you may not take any pictures !!" Dat vond ons pubertje van 15 toch niet zo cool. We pakken terug een omweg, langs de Pacific coast. Bij Swami's beach blijkt al menig durfal te surfen op de hoge golven. Was om 08.00 uur 'smorgens !
Na rush hour dus vertrokken richting Las Vegas. Toch een rit van 5 uur door de woestijn. We checken in bij de Strathosphere. Na een hapje in Vegas meteen naar de Freemont Experience gegaan. In vroegere dagen is hier las Vegas ontstaan toen de golddigers naar eten, booze, vertier, vrouw en amusement zochten. Het bijzondere aan de Freemont Experience is een lange overdekte straat met allerlei casino's, straat entertainment en live music. De ronde overkapping is helemaal bedekt door ledlampjes die elk uur op muziek een lichtshow geven. Awesome ! Elke lichtexplosie kan goed de hele binnenstad van den Bosch een maand lang van licht kunnen voorzien. Trouwens de Strip, de enige plek op aarde waar zelden of niet geript wordt, ziet er 's avonds bijna zo verlicht uit als overdag. Het is dat je tussen de verlichting door nog wel eens een donkere hemel ontwaart. Na de shooting van vorig jaar, waar Randy en Jo-ann vast kwamen te zitten in de Venetian (geen vervelende plek om niet naar buiten te mogen gaan), is het leven ook hier in LV gewoon weer doorgegaan. De highlights voor mij zijn de casino's Venetian en Caesars Palace. Die wilde ik i.i.g. zien. De Venetian is nagebootst, zoals de Amerikanen dat het beste kunnen. Beter goed gejat dan slecht verzonnen ! Een heus kanaaltje slingert met gondeliers en hun bootjes tussen de boutiquejes en restootjes. Er is weer geshopt, en Leroy doet vrolijk mee met de dames.
De volgende dag zou een bezoek aan de Grand Canyon staan, maar we waren iets te laat vertrokken en we vergaten het tijdsverschil van een uur. Wijckies style. De rit zou 4 uur duren, maar dan zou het park alweer gesloten zijn... Wat een bummer! Jammer voor Helen, zij was er nog niet geweest. Maar de weersvoorspellingen waren ook niet al te best bij de Canyon. Dan maar terug naar Vegas waar volgens de aankondigingen Mariah Carey, de Backstreet Boys en Donny en Marie Osmond op verschillende locaties zouden optreden. Van Don en Marie krijg ik spontaan de shivers en de BSB is old school. Maar Mariah zou ik in het echie wel eens willen tegenkomen. Randy, Leroy en ik sturen aan op de Palazzo en de Aria, ook niet slecht. De anderen gaan terug naar het hotel om te gokken. Later blijkt dat Helen aardig gescoord heeft. 's Avonds na een steak bij de Outback Steakhouse zijn we naar een fonteinshow bij de Bellagio (ach, hoe kan het ook anders, muziek van Michael Jackson) en een eruptieve vulkaanshow bij de Mirage. Veel water, geluid en vuur. In de Outback Steakhouse een mazzeltje gehad. Alledrie een steak, maar die van Leroy is mislukt, geen medium, maar hij had zo'n honger dat hij eerst driekwart had opgegeten. Obertje vroeg of alles naar wens was. Nee, natuurlijk niet en Randy gaf ineens ook aan dat een halve steak van hem (ook al verdwenen achter in zijn keel) ook niet naar wens was... Reactie van obertje; I'm really sorry, the steaks are on the house, you only pay for the drinks. Mooi meegenomen, toch ? Wijckies maken altijd wat mee.
Later in de Strathospere bleek Helen kiet gespeeld te hebben en Sonny en Hanny dik verloren.
De volgende dag, Valentine's day, richting Venice/LA.