Camagüey; een eerste indruk.

Het is nu dinsdag 5 maart 03.30 uur. De eerste nacht bij casa Angela y Luis en ik kan niet meer slapen. Ben klaar wakker, niet van de hitte o.i.d. maar heb last van mijn koloniaal matras. We hebben al eens gelegen op een bed waar ik me een weg moest vinden tussen de bed spiralen. Als ik me omdraaide moest ik echt even woelen tussen 2 veren in. Nu lig ik op een houten plank en een matras waarvan de spiralen al uitgeveerd zijn. Als ik op bed zit, dan doet mijn kont goed zeer. Het huis is verder prima, onze slaapkamer eigenlijk een beetje te klein, met airco en ventilator. En ach, wat zijn deze mensen, Angela en Luis, toch lief en oud. Ze verstaan geen woord Engels. Hun zoon die boven hun woont enigszins, maar dit heeft ook zo zijn charmes. Ik leer met handen en voeten wat Spaans en Angela gebruikt google translate en zo komen we er ook. Gisteren heeft Angela voor ons gekookt. We vroegen om geroosterde kip, licht gezouten rijst, salade en gefrituurde schijfjes banaan erbij. Lekker gegeten. Overigens is het een fabeltje dat er weinig variatie is in het eten in Cuba. We hebben nog geen enkele keer bruine bonen voorgeschoteld gekregen. Onder het motto, “U vraagt, wij draaien”, konden we ook bij Angela kiezen tussen kip, vlees of vis. Zelfs de restaurants hebben een gevarieerde menulijst.
Hanny heeft haar jafa de ler (leesbril) verloren onderweg. Waarschijnlijk bij de watervallen van el Nicho. Voor Hanny erg zuur. We kwamen er te laat achter en om nou 5 uur terug te rijden. Mwah. Dan heb ik er maar een taak bij. Hanny kan nog net haar e-reader lezen en voor de rest lees ik haar elke ochtend voor wat er te doen is etc.
Maar ik kan nog steeds niet slapen. Koloniale huizen, en als je goed kijkt heeft iedere woning een koloniaal interieur, dus hier ook de bedden. Ik zeg er maar niks van, die 2e nacht kom ik ook wel door. Alleen daarna maken we een rit van ongeveer 8 uur naar Santiago de Cuba. Dat wordt dan wel een uitdaging. Ik moet gefocust blijven op de weg. Dat zal wel gebeuren, denk ik, door de vele kuilen op de route…

Vanmiddag bekijken we het centrum nog eens. En ook hier valt op dat in de binnenstad in de hoofdstraat redelijk luxe winkels staan. Hanny had gisteren ook al gezien dat de mensen er goed gekleed bij lopen, en dus trekt ze haar chique jurkje maar eens aan. Internet spots zijn er volop, maar wij kiezen voor een plekje in een luxe hotel op een mooi binnenplaatsje.
Twee Duitse jonge dames, die ook bij Angela logeren, maken ons attent op een Italiaans restaurant, Restaurante 1800, waar zij heerlijk hebben gegeten. Daar gaan we vanavond naartoe. En waarschijnlijk daarna naar casa de la Trova voor misschien een klein salsadansje.
Morgen naar onze op een na laatste halte, Santiago de Cuba. 5 Dagen.

p.s.;
Straks ga ik via de app, maar alvast een afspraak maken met mijn masseur voor een lekkere total bodymassage als we weer thuis zijn.

Tip;
Stay focused on the way. Als er eentje ‘kontje plak’ rijdt (steeds maar achter je kont aan rijdt), laat hem dan inhalen en rij op afstand achter hem. Aan zijn remmen en uitwijkmanoeuvres kan je zien of er een kuil of een verrot stuk weg aan zit te komen.